Γεννήθηκε στην Καλαμάτα  το 1934. Αδελφός του σκηνογράφου Διονύση Φωτόπουλου. Πρώτος του δάσκαλος στην ζωγραφική ήταν ο Ευάγγελος Δρόσος ενώ σαν πρώτη έμπνευση για τις σκηνικές του δημιουργίες, η εκκλησία, τα άμφια και η λειτουργία.
Η πρώτη του επαγγελματική συνεργασία ήταν με την Λυρική Σκηνή όπου σε διάστημα ενός έτους (1958 – 1959) έκανε σκηνικά και κοστούμια στις όπερες Έτσι κάνουν όλες του Μότσαρτ, Σέρβα Παντρόνα του Περγκολέζι, Έυθυμη χήρα του Λέχαρ, Κασσιανή του Σκλάβου, Τζοκόντα του Αμιλκάρε Πονκιέλλι, Φάουστ  του Γκουνό και Άλκηστη του Γκλουκ.
Δημιουργός με πνεύμα ελεύθερο και ανήσυχο ξεκίνησε ένα εκπαιδευτικό οδοιπορικό σε μεγάλα θέατρα της Ευρώπης (Λονδίνο, Μόναχο, Μιλάνο, Ζάλτσμπουργκ). Επιστρέφοντας στη Αθήνα συνεργάστηκε με τον Μιχάλη Κακογιάννη στην Όμορφη πόλη (1962) και στην συνέχεια την ίδια χρονιά με τον Μάνο Κατράκη και τον Νίκο Κούρκουλο στον Ιούλιο Καίσαρα του Σαίξπηρ, την Έλλη Λαμπέτη στην Ξυπόλυτη στο πάρκο του Νηλ Σάιμον , την Αλίκη Βουγιουκλάκη στη Σούζη Βογκ του Πωλ Όσμπορν, την Τζένη Καρέζη στη Γειτονιά των αγγέλων του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ένα χρόνο μετά συνεργάστηκε με τον Ηλία Καζάν στην ταινία Αμέρικα-Αμέρικα. Στην δεύτερη συνεργασία του με τον Μιχάλη Κακογιάννη στον θρυλικό Ζορμπά (1964), όπου έστησε τον παραμυθένιο κόσμο της Μαντάμ Ορτάνς, κέρδισε το Όσκαρ σκηνικών και κοστουμιών της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Στην Αμερική έζησε εννέα χρόνια (1965 – 1974). Δούλεψε σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις, συνεργάστηκε με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα στην ανεξάρτητη ταινία You are a big boy now και γύρισε την δική του ταινία Ορέστης με σκηνογράφο τον αδελφό του, Διονύση Φωτόπουλο.
Μετά το τέλος της δικτατορίας επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Ζυλ Ντασσέν, Αλέξη Μινωτή, Μάνο Κατράκη, Μίνω Βολανάκη, Γιώργο Μιχαηλίδη, Αλέξη Σολομό, Κώστα Καζάκο, Γιώργο Λαζάνη, Κώστα Μπάκα κ.ά.
Πάντα πρωτότυπος και τολμηρός, δημιούργησε κοστούμια και σκηνικά αντικείμενα σε έργα από όλα τα είδη θεάτρου. Ο Βασίλης Φωτόπουλος καλλιέργησε και ανέπτυξε μια προσωπική εικαστική γλώσσα, μεταφέροντας με χρώματα και ποιητικές φόρμες, λιτές ή μεγαλοπρεπείς τη θεατρική μαγεία.

Το πλήρες βιογραφικό του Βασίλη Φωτόπουλου είναι διαθέσιμο στον τόμο: Ένδυμα Θεάτρου, Έκδοση Εθνικού Θεάτρου, Αθήνα, 2003.